เพิ่งรู้ว่านายไม่มีเราในใจนายอีกแล้ว เพิ่งรู้จริงๆเราเพิ่งหายเหนื่อยนะ ทั้งๆที่เราเหนื่อยมาตลอดกับการที่รอนาย แต่แล้วมันก็ไม่มีอีกแล้วไม่มีวันที่นายจะได้ใจเราไปอีกแล้ว เราหมดแล้วหมดกับความรู้สึกดีดีที่มีให้กับนาย จากที่เราเคยรอคอยว่าเมื่อไหร่นายจะโทรหานะ เมื่อไหร่นายจะส่งข้อความหานะ เมื่อไหร่นายจะส่งจดหมายหานะ รอทุกวันทุกวัน วันไหนที่มีนายส่งมาเราก็ใจไปถึงไหนถึงไหนแล้ว แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้วไม่มีแม้กระทั่งเบอร์นายรูปนายที่เราได้ถ่ายเก็บไว้ก่อนเราจะจากกัน เราทำใจไม่ได้ที่นายเป็นคนที่ลืมเราแล้ว เราเลยอยากลืมนายบ้างลืมให้มันหมดทุกอย่างกระทั่งแม้แต่หน้าตาของนาย ไม่อยากจำอะไรทั้งนั้นที่เกี่ยวกับนาย เราเพิ่งรู้ เพิ่งหูตาสว่างว่านายไม่มี และไม่เคยที่จะมีเราในหัวใจเลยตลอดมา เราคิดไปเองทั้งนั้น ทำไมเราเป็นคนอย่างนี้ก็ไม่รู้ เจ็บนะ
จากที่เราเคยหวังว่านายจะรู้ใจเราบ้าง ผู้หญิงเค้าอยากให้ผู้ชายเค้าเข้าใจนะแต่นายก็ไม่เข้าใจในความรู้สึกของเราหรือนายอาจเข้าใจแต่นายไม่อยากมาให้ความหวังอะไรเราก็ได้นะ เหมือนเพลงรักเองช้ำเองนะแหละที่เรารักเค้าเองก็เจ็บเองนะ นายเคยบอกว่าจะโทรหานะ แต่เงียบ เดี๋ยวจะเมล์หานะ ก็เงียบ นายบอกว่าไม่มีเวลา ทำงานเยอะ เลยลืมที่จะติดต่อเพื่อนคนนี้ แต่....นายมีเวลาคุยกับคนอื่น มีเวลาเมล์หาคนอื่นมีเวลาโทรหาคนอื่น ส่วนเราเป็นเพียงแค่คนคนนึงที่นายไม่เคยสนใจเลยไม่เคยแม้แต่จะคิดถึงด้วยซ้ำ ทั้งที่ทุกเวลาเราคิดถึงนายมาตลอด ต่อไปเราจะไม่คิดถึงนายอีกแล้วจะไม่มีวันอีกแล้วเบอร์โทรนายเราก็ไม่มีแล้วรูปนายเราก็ไม่มีแล้ว ถ้านายไม่ติดต่อเราก็หมายความว่าเราก็จะไม่ติดต่อนายเหมือนกัน เราไม่ใช่คนแพ้ขนาดนั้นที่จะยอมแพ้กระทั่งคนที่ไม่เคยรักเราเลย
ตื่นเสียทีนะหลังจากทีฝันหวานมานานว่านายจะรักเราคิดถึงเราตื่นขึ้นมาพบความจริงว่านายไม่ใช่ของเราไม่ใช่คนที่เราจะปรึกษาไม่ใช่เพื่อนสนิทไม่ใช่คนรู้จักไม่ใช่.......
ใช่... เราห่างกันเหลือเกิน ห่างเหินเหลือเกินแล้ว ดูสิถ้าเราไม่ติดต่อนายมาตลอด เราก็คงไม่ได้รับการติดต่อจากนาย ก็มีบ้างที่นายเคยโทรหา แต่น้อยครั้งมาก ตอนนั้นนายอาจจะมีคนอยู่ข้างๆและอยากเล่นละครอะไรสักอย่างให้คนนั้นดู ส่วนคนที่อยู่ปลายสายอย่างเราก็เลยเป็นแค่ตัวประกอบเล็กน้อยเท่านั้นเอง ที่นายและเขาหัวร่อต่อกระซิกกันก็เป็นได้ หวังว่าเราคงจากกันแล้วเราจะไม่รำพึงถึงนายมากนักนะ เราไม่ต้องการทำนองนั้นหรอกไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยที่จะรำพึงถึงนายเลย
เคยมีเพลงเพลงนึงที่เราฟังแล้วรู้สึกไม่ค่อยชอบ เพราะฟังแล้วมันเป็นการสอนเรื่องความรัก แต่พอเราได้ยินนายร้อง เราก็เกิดหลงรักเพลงนี้ขึ้นมา และเราก็เข้าใจเพลงนั้น "ก้อนหินก้อนนั้น" ใช่แล้วเพลงนี้เอง ที่เค้าสอนให้เรารักเราเข้าใจในเพลงเหมือนกับที่นายสอนให้เรารักนาย เอง ข้างเดียว เวลาเจ็บก็เจ็บเอง เออ ใช่นายก็บอกเป็นนัยๆแล้วนี่ ว่าถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเองแล้วมันก็ไม่เจ็บเพราะไม่มีใครทำให้เราเจ็บได้เท่ากับเราหรอกถ้าเราบีบมันเอาไว้เราก็เจ็บเอง ขอบใจนะ ที่สอนเพื่อนคนนี้
ต่อไปเราจะไม่ทำร้ายตัวเองอีกแล้ว เราจะขว้างมันไปไกลๆๆๆให้สุดลูกหูลูกตาเรา ขอบใจเพื่อนนะ แต่เราก็ยังเรียนรู้รักเหมือนเดิมแหละเราไม่มีวันเข็ดหรอกเพราะความรักทำให้โลกสวยงาม แต่เราแค่ไม่มีความรักให้กับนายเท่านั้นเอง
ไม่รู้ว่าถ้านายติดต่อเรามา เราจะเป็นยังไง เราจะให้อภัยนายมั้ย แต่คงยากเพราะนายคงไม่ติดต่อเราหรอกเชื่อเหอะขอบใจนะที่สอนให้เรารู้สึกดีดีกับนายนะ ลาก่อนกาลครั้งหนึ่งกับรักอีกครั้ง
|