เพราะคนที่เรารักนั่นหล่ะ คือคนที่เราเข้าใจยากที่สุด
ทำไมเธอเปลี่ยนไป ?
ทำไมเธอไม่โทรมา?
ทำไมเธอไม่มาหาฉัน?
เคยหรือเปล่าที่ต้องถามตัวเอง กับคำถามเดิมๆ แบบนี้
เพราะกาลเวลา
ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
แต่เราเองกลับไม่เคยย้อนไปดูว่า
เพราะเราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
หรือเราคาดหวังกับความรักมากไปหรือเปล่า
เราถึงต้องมานั่งใส่ใจว่าเขาจะเป็นแบบที่เราต้องการไหม
ถ้าเป็น....เราก็มีความสุข
ถ้าตราบใดที่ไม่เป็น เราก็นั่งเป็นทุกข์
จงเว้นช่องว่างระหว่างความรัก
ให้พอมีอากาศหายใจเถอะ
เราไม่จำเป็นต้องพบกันหรือคุยกันทุกวัน
แต่ .... เราจะพบกันและคุยกันตลอดไป
มันอาจเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ความรัก
ไปได้ตลอดรอดฝั่ง
ตราบที่เรา....ยังเชื่อมั่นและเชื่อในพลังความรัก
เหมือนเส้นขนานที่ไปด้วยกันเสมอ
ไม่มีวันว่า "เลิกรา...จากกัน"
|