วันหนึ่งขณะที่แม่บ้านซึ่งมีลูกเล็กๆ วัยช่างพูดกำลังอาบน้ำ แต่เผลอลืมล็อคประตู ไอ้จุกวัย 5 ขวบมายืนดูอยู่ที่ประตู จนถึงขั้นสุดท้ายที่แม่กำลังเช็ดตัวก็เลยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นขึ้นว่า

ไอ้จุก : แม่ครับแม่ ไอ้สีดำๆ ตรงขาของแม่นั้นมันคืออะไรครับ
แม่ : ( สะดุ้ง ไม่คิดว่าใครจะมาเห็น เลยตอบไปส่งเดช ) อ้อ...มันเป็นฟองน้ำสีดำของแม่เองน่ะลูก
ไอ้จุก : อือๆ เข้าใจแล้วครับแม่ ( หลังจากนั้นอีก 2-3 วันไอ้จุกวิ่งมาหาแม่ )
ไอ้จุก : แม่ๆ ขอดูฟองน้ำสีดำของแม่หน่อยซิ
แม่ : เสียใจจ้ะลูก....มันหายไปแล้วล่ะจ้ะ
( ไอ้จุกทำหน้าเศร้าเพราะเข้าใจว่า “ฟองน้ำ” ของแม่หายไปจริงๆ เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่แม่ยืนอยู่ในครัวไอ้จุกก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหา )
ไอ้จุก : แม่ๆ ผมรู้แล้วว่า “ฟองน้ำ” ของแม่อยู่ไหน
แม่ : ( นึกขำในใจ เลยถามไปว่า ) มันอยู่ไหนล่ะจ๊ะ ?
ไอ้จุก : เมื่อกี้ผมเห็น น้าแจ๋ว (คนใช้ )
แม่ : ทำไมเหรอลูก ?
ไอ้จุก : ก็เอาฟองน้ำของแม่ไปถูหน้าพ่อ......