เมื่อราว สัปดาห์ก่อน มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญเสียเหลือเกิน ที่ผมได้เห็นอะไรใหม่และแปลกๆกับตนเอง ในขณะที่กำลังปลดทุกข์
แมลงสาป หลายๆคนทราบกันดีว่าเจ้าแมลงขาหนามเหล่านี้ช่างนี้แสนจะสกปรก ผมเองก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน โดยปกติแล้วสิงค์อมควันอย่างผมมักจะนั้งทอดอารมณ์ในห้องน้ำนามเช้าประจำ(ปลดทุกข์โดยการถ่ายหนัก) ในขณะนั้นเองเจ้าขาหนาม(แมลงสาป)ก็ได้วิ่งมาประจัญหน้ากับผมผมจ้องมัน มันจ้องผม พร้อมกับสายหนวดไปมาจับคลื่นความเคลื่อนไหว ผมจึงใช้ไปแช็ค จุดไฟแล้วพยายามจี้ที่เจ้าขาหนาม เจ้าขาหนามหลบซ้ายที ขวาที จนสุดขอบอ่างน้ำ เป็นดังที่ผมคาดการณ์ไว เจ้าขาหนามจนมุม ผมเริ่มจ่อไฟไปใกล้ๆ ใกล้อีก และแล้วสิ่งที่ผมไม่คาดฝันและไม่คิดว่าจะได้เห็นก็คือ เจ้าขาหนามมุดลงไปอยู่ในน้ำประมาณ 1คืบเห็นจะได้ พอผมเห็นภาพของเจ้าขาหนาม(แสดงสาป)สามารถดำน้ำได้เองก็ทึ่ง แล้วจึงผุดไอเดียเปรียบเปรยขึ้นมาได้ว่า
แมลงเม่า บินเข้ากองไฟ ทั้งๆที่รู้ว่าอันตราย แต่ก็ยังจะไปหาไฟ แต่แมลงสาป(เจ้าขาหนาม) กลับรู้รักษาตัวรอดและรู้วิธีที่จะเอาตัวรอดได้เป็นอย่างดี รู้ว่านั้นคือไฟ และก็รู้ว่าไฟนั้นร้อน สิ่งเดียวที่จะสามารถดับไฟได้ก็คือความน้ำ แมลงสาปแก้ไขปัญหาโดยใช้แนวคิดที่ว่า เมื่อเราเปลี่ยนคนอื่นมิได้ เราก็เปลี่ยนที่ตัวเราเอง ก็เปรียบเหมือนดังมนุษย์ ที่ชอบใช้อารมณ์ ก็เปรียบเสมือนแมลงเม่า ที่ไม่คิดถึงเหตุผล แมลงสาปก็เปรียบดังมนุษย์ที่ใช้เหตุผล ใช้สติปัญญาไตร่ตรอง และจะแก้ไขปัญหาได้อย่างชาญฉลาด
เอาเป็นว่า ให้ผู้อ่านได้คิดเอานะคับ คิดอย่างมีเหตุผล ว่าท่านให้อารมณ์หรือเหตุผลในการตัดสินปัญหา ส่วนเรื่องเจ้าขาหนาม(แมลงสาป)ของผมจะจริงหรือไม่ ผมอยากให้ท่านลองพิสูตรครับ ว่าจริงหรือไม่ที่เจ้าแมลงสาปนั้นหนีไฟโดยการดำน้ำ ก็ถือซะว่าผมทิ้งปริศนาให้เพ่อให้คุณๆได้ทดลองหาเหตุกันนะคับ
|
