ข้อมูลทางสถิติ

ในประเทศไทยพบว่าเกิดขึ้นกับผู้ชายมากเป็นอันดับ 3 รองจากมะเร็งตับและปอด เกิดกับเพศหญิง มากเป็นอันดับ 5 หรือเฉลี่ยพบได้ใน 8 -10 คน จากประชากร 100,000 คน 

 ปัจจัยเสี่ยง

อายุและกรรมพันธุ์ถูกกล่าวถึงเป็นข้อต้น ๆ ^1,3,5 ผู้มีอายุตั้งแต่ 50 ปีขึ้นไป ที่มีคนในครอบครัวมีประวัติเป็นมะเร็งลำไส้ และลำไส้ใหญ่ ผู้เคยมีประวัติเป็นโรคมะเร็งในอวัยวะต่าง ๆ ทั้งลำไส้ส่วนขวาง (colon) ลำไส้ใหญ่ และส่วนอื่น ๆ เช่น รังไข่ ทรวงอก ผู้เคยตรวจพบมีติ่งเนื้องอกในลำไส้ ผู้มีภาวะแผลในลำไส้ใหญ่เรื้อรัง (ulcerative colitis หรือ Crohn’s disease)⁵  นอกจากจะมีความเกี่ยวข้องกับกรรมพันธุ์แล้ว ยังเกี่ยวข้องมาก ๆ กับพฤติกรรมการกินที่ไม่ถูกสุขลักษณะ^1,3 เช่น ผู้ที่ทานอาหารที่ไม่ได้ปรุงอย่างถูกสุขอนามัย ทานอาหารประเภทเนื้อสัตว์มาก แต่ทานอาหารประเภทเส้นใยน้อย และทานอาหารที่มีไขมันสูงมากเป็นประจำ มีแนวโน้มสูงที่จะเป็นโรคนี้

 อาการ

ลักษณะการขับถ่ายจะเป็นแปลงไป หรือไม่เป็นปกติ อาจมีอาการท้องผูกสลับกับท้องเดินบ่อย ๆลักษณะของอุจจาระมีเลือดเก่า ๆ หรือมูกปนออกมา มีอาการท้องอืดท้องเฟ้อเรื้อรัง อาจมีอากาการเบื่ออาหาร อ่อนเพลีย น้ำหนักตัวลดลงโดยไม่ทราบสาเหตุ หากมีอาการอาเจียนและคลำพบก้อนที่หน้าท้อง แสดงว่าโรคได้มีการดำเนินไปมากแล้ว¹ ข้อมูลที่ได้เพิ่มจากแหล่งอ้างอิงยังกล่าวถึงขนาดของก้อนอุจจาระที่เรียวเล็กลงกว่าปกติ และสีของอุจจาระทั้งแบบแดงสด หรือดำเข้ม อาการปวดท้องจากภาวะมีแก๊สในลำไส้มาก รู้สึกจุกเสียด หรือเกิดอาการตะคริว ก็ถือเป็นอาการแสดงและลักษณะอาการที่สามารถบ่งชี้ได้ว่าคุณอาจเป็นโรคนี้⁵

 การรักษา^1,3

· การผ่าตัด ผ่าตัดเปิดหน้าท้อง หรืออาจเจาะเป็นรูแล้วใส่เครื่องมือลงไปตัดออก

· รังสีบำบัด อาจให้ก่อนทำการผ่าตัดเพื่อให้ก้อนมะเร็งเล็กลง หรือให้หลังทำการผ่าตัดแล้วเพื่อควบคุมมะเร็งที่แพร่กระจายออกไป

· เคมีบำบัด ให้เพื่อทำลายเซลล์มะเร็งที่เหลือจากการผ่าตัด ซึ่งอาจให้ทางเส้นเลือด หรือรับประทาน

· ชีวบำบัด การสร้างระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายอยู่ในระหว่างการวิจัย อาจมีผลงานให้ปรากฏในอนาคตอันใกล้นี้