เมื่อตอนก่อนหน้า  ผมได้นำเสนอท่านผู้อ่านว่า เมื่อเราจะต้องเปลี่ยนไปทำงานในองค์การอื่น ด้วยเหตุผลความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน แล้วล่ะก็ ผู้เชี่ยวชาญอย่างเช่น Dr. Karen Otazo ผู้เขียนหนังสือยอดนิยมเล่มหนึ่งชื่อ “The Truth About Managing Career…And Nothing but the  Truth”  ได้นำเสนอไว้ประกอบความเห็นส่วนตัวของผมว่า ขอให้ท่านไม่รีบร้อนเกินไปที่จะแสดงผลงานในระหว่างการทดลองงานใหม่ของท่าน  เพื่อดูอะไรหลายสิ่ง...อย่าง...อัน...เสียก่อน 

เทคนิคต่อไปเมื่อคุณต้องเริ่มงานใหม่กับที่ใดก็ตามก็คือ แกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรครับ อย่างฟัง อยากรู้อะไรไปซะหมด อยากที่จะเรียนรู้แบบตั้งใจฟังจากคนอื่นเค้าด้วย มากกว่าที่จะพูด หรือให้ข้อเสนอแนะ 

ทำไมหรือครับ.... 

เพราะว่า สักวันหนึ่งหรือในท้ายที่สุด คุณเองก็ต้องทำตัวให้กลมกลืนไปกันได้กับองค์การ ทำตัวเป็นพวกเดียวกันกับพนักงานที่อยู่มาก่อน ที่เรียกว่า ปรับตัวตามวัฒนธรรมหรือค่านิยมขององค์การ เมื่อเร่มเข้าทำงาน คุณในฐานะเด็กใหม่ยังด้อยประสบการณ์ที่จะรู้ความเป็นไปเป็นมาขององค์การใหม่ ยังไม่รู้เรื่องราวตื้นลึกหนาบาง หากคุณพูดมากไป คุณมั่นใจหรือว่า ส่งที่พูดออกมาจะไม่เป็นการไปดูแคลนความคิดอะไรของใครบางคนเข้า นอกจากนี้ การพูดมากไป มักทำให้คนเก่าคนไหนก็ไม่ค่อยอยากคุยกับคุณ  เค้ากลับจะมองว่า คุณอวดฉลากมากไป !!... มาทำเป็นรู้ดีกว่าฉันที่อยู่มาก่อน  มันจะกลายเป็นซะงั้นไปครับ 

นี่งัยล่ะ  จึงขอให้คุณทั้งหลาย พูด+ออกความเห็นให้น้อยเข้าไว้  ย่งชาวบ้านเค้าไม่ถามก็ไม่ต้องพูดเลยครับ  แล้วเปลี่ยนมาเป็นพยายามสร้างโอกาสในการทำความเข้าใจความเป็นไปในเรื่องราวต่าง ๆ นานาให้มากที่สุด เรียนรู้จักเพื่อนร่วมงาน และวิธีการทำงานของพวกเขสา เพื่อให้รู้ว่าอะไรเป็นอะไรให้มากเข้าไว้ 

แต่การทำเป็นแกล้งโง่ไม่รู้อะไรนั้น ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเซื่องซึมเป็นไก่เหงาไปนะครับ  แววตามันต้องสดใสตั้งใจฟัง ทำหน้าฉงนบ้างเมื่อต้องการคำอธิบาย หากทำเป็นไม่ยินดียินร้ายอะไร กลับกลายจะส่งผลเสียให้เขามองว่าคุณไม่ให้เกียรติเขา  ก็กลายเป็นเรื่องลบอีกซะงั้น...

ข้อแนะนำอีกอย่างหนึ่งเมื่อเข้าไปทำงานใหม่ที่อยากฝากไว้ก็คือ การเตรียมตัวให้พร้อมกับการตอบคำถามที่เหลาประชาชีทั้งหลายจะมาถามคุณ เช่น "ไปงัยมางัยเหรอ"  "ทำไมลาออกมาจากที่ทำงานเก่าล่ะ"  "หัวหน้างานคนเก่าเธอเป็นยังงัย...อีตาคนนี้ ไม่ได้เรื่อง...bla bla bla..."  หากคุณลู่ลมไปกับเขา เพียงเพราะต้องการให้เขานับคุณเป็นพวกแล้วล่ะก็   ขอบอกว่าคุณคิดผิด 

ผู้รู้อย่าง Dr.Karen บอกว่า สิ่งที่คุณควรทำก็คือ ตอบแต่น้อย ด้วยการเตรียมคำตอบไว้อย่างสั้น กระชับ ได้ใจความ  อย่าได้ไปวิพากษ์วิจารณ์ที่ทำงานเก่าของคุณให้ใครเข้าฟัง  เพราะหากคุณไปเผลอวิจารณ์ล่ะก็  เขาจะมองว่าสักวันอีตาคนนี้ก็ต้องแขวะฉันแน่เลย  ความไม่ไว้วางใจกันก็จะเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างลับ ๆ ย่งกว่าเสรีไทยสมัยญี่ปุ่นบุกยึดบ้านเราเสียอีก....

ทางที่เหมาะคือ อย่าได้เปิดเผยตัวเองออกมาทั้งหมด  อย่าได้คิดว่าจะเข้ากับใครทั้งนั้นในตอนนี้ เพราะคุณยังไม่รู้ว่าในองค์การใหม่ที่คุณไปแจมนั้น มีกี่ก๊ก  อาจจะมากกว่าสามก๊กก็ได้ครับ  เพราะธรรมดาเองที่มนุษย์พยายามสร้างอาณาจักรไม่แตกต่างไปจากสปีซี่ย์อื่นแต่อย่างใด คุยให้เหมือนกับที่คุณกับเขาไม่รู้จักกันมาก่อน  หรือประมาณว่า ตอบฝรั่งมาถามทาง...เอ...ไม่ใช่สิ....ประมาณว่า ตอบเท่าที่จำเป็น โดยไม่ให้เสียน้ำจิตน้ำใจที่ดีงามระหว่างกัน 

มีคำถามว่า หากมีคนมาถามความเห็นล่ะ เพราะคุณเป็นคนใหม่ ชาวบ้านร้านตลาดที่อยู่ในองค์การมานานก็อยากถามแง่มุมความคิดใหม่ ๆ จากคุณ เช่น จะปรับปรุงสายการผลิตตรงนี้อย่างไร  คำแนะนำของ ผู้รู้อย่าง Dr.Karen อีกเช่นกันก็คือ ให้แสดงความเห็นแต่น้อยครับ  อย่าได้ไปบรรยายซะหมดแมกซ์ เพราะมันไม่ใช่ชั่วโมงเลคเชอร์หรือสอนหนังสือ หรือชั่วโมงฝึกอบรม  การพูดแต่น้อยจะเป็นการกันตัวเองออกมาหากความเห็นของคุณไม่เป็นที่สบอารมณ์ของใครบางคนเข้า  หากคุณพูดมากไป ผลเสียที่ตามมาก็อาจจะเป็นว่าคุณได้ทำลายหรือก้าวล่วงหลักการ หรือวิธีคิด รวมทั้งทำเนียมปฏิบัติที่บางกลุ่มบางคนในองค์การถือก็ได้  

หันมาเป็นผู้ฟังอย่างตั้งใจมากกว่าที่จะพูดเสนอแนะให้ข้อมูล  ลองถามกลับสิว่า พี่คิดอย่างไรครับ  เป็นต้น     

บางที อาจจะต้องใช้วิธีการ "ตั้งป้อม" หรือ "ระแวงไว้ก่อน" ก็ดีนะครับ  ผู้รู้ท่านว่า การมีมุมมองแบบนี้ ไม่ได้เป็นการให้หวาดระแวงเกินกว่าเหตุหรือกลายเป็นกระต่ายตื่นตูมไป แต่ให้คุณระวังสังเหตุพฤติกรรมของลูกน้อง ของเพื่อนร่วมงาน และพยายามค้นหาวิธีการว่าจะทำงานอย่างไรจึงจะไปกันได้กับพวกเขา  แต่ไม่ใช่ให้พวกเขากลืนกินตัวตนของคุณไปเป็นพวกเขาซะ....

ขอให้คุณใช้ความเงียบเพื่อสร้างความได้เปรียบให้กับคุณ สังเหตุ รับฟัง เก็บข้อมูลและวิเคราะห์ พร้อมกับหาทางรับมือไว้แต่เนิ่น ๆ  คือวิธีที่ชาญฉลาดที่ผู้รู้อย่าง Dr.Karen แนะนำครับ

มาว่ากันต่อในตอนที่ 3 ตอบจบ ซึ่งผมขอนำเสนอว่าเมื่อจะเริ่มงานใหม่ พยายามหยั่งรากลึกลงไปให้ได้มากที่สุด  และสุดท้ายคือสร้างความไว้ใจให้บังเกิดขึ้น