เรียนรู้ธรรมเนียมปฏิบัติ
ผมขอเริ่มต้นจากการสร้างมุมมองที่ถูกต้องในการทำงานกับหัวหน้างานให้ได้ใจและได้งานเสียก่อน
เมื่อท่านต้องทำงานตอบสนองหัวหน้าหรือเจ้านายในลำดับชั้นที่สูงขึ้นไป ท่านจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเรียนรู้จักธรรมเนียมปฏิบัติระหว่างเจ้านายและลูกน้องขององค์การที่เขามีอยู่ก่อน ธรรมเนียมเหล่านี้ เป็นตัวกำหนดกติกาความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้างานและลูกน้อง ซึ่งไม่ว่ามันจะจะเหมาะหรือไม่ก็ตาม คุณก็ไม่อยู่ในลำดับของคนที่มีอำนาจที่จะเปลี่ยน เว้นแต่การเปลี่ยนนั้นเป็นความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับลูกน้องของคุณ
Dr. Karen Otazo ผู้เชี่ยวชาญด้านการบริหารและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ซึ่งเขียนหนังสือเรื่อง The Truth About Managing Career ที่ผมอ้างอิงมาหลายครั้งในบทความที่นำเสนอระยะหลังบอกว่า ในบางประเทศ ลูกน้องมีภาระที่จะต้องสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้เกิดขึ้นกับหัวหน้า ต้องสร้างผลงานชื่อเสียงให้กับเจ้านาย และอาจจะต้องยอมแม้กระทั่งการรับแรงกระทบจากการทำงานที่จะมีไปยังเจ้านายไว้ด้วย ซึ่งก็พบเห็นได้ในระบบราชการแบบเจ้าขุนมูลนายของไทย (ในบางกรมกอง) ในขณะที่สังคมอารยะอย่างสังคมอเมริกันนั้น เรื่องที่ลูกน้องจะต้องทำอะไรอย่างว่านี้แปลกประหลาดนัก แต่ก็มิได้เพิกเฉยความสำคัญของสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้ากับลูกน้อง ที่จะมีต่อความก้าวหน้าในอาชีพครับ
Dr. Karen Otazo บอกเอาไว้ว่า ความสัมพันธ์ที่วิเศษสุดระหว่างหัวหน้ากับลูกน้องนั้น ไม่มีอะไรที่มากไปกว่าทั้งสองฝ่ายพูดคุยกันรู้เรื่อง สื่อสารกันได้อย่างดีเยี่ยม ความคิดและสไตล์การทำงานเข้ากันได้ สอดคล้องประสานกันไปในทางที่เกื้อกูลกันให้เกิดประสิทธิภาพในการทำงาน และเกิดผลงานที่เป็นไปตามเป้าหมายของหน่วยงาน
ผู้รู้ทั้งหลายบอกทำนองเดียวกันว่า คนทำงานที่ต้องการสร้างความสำเร็จในหน้าที่การงานของเขา จะต้องไม่คิดเพียงแค่ต้องการให้หัวหน้างานเข้าใจเขา แนะแนวทางในการทำงานให้กับเขา หรือแม้กระทั่งให้หัวหน้าปรับตัวเข้าหาเขา โดยคิดไปว่านั่นเป็นหน้าที่ของหัวหน้างาน
หากแต่....คนทำงานจะต้องมองในมุมใหม่ที่เริ่มต้นออกไปจากตัวเอง โดยทำความเข้าใจว่า หัวหน้างานไม่ได้มีความรับผิดชอบกับชีวิตการทำงานของเขาคนเดียว ตรงกันข้ามกับมีลูกน้องหลายคน ก็เป็นไปได้ยากที่หัวหน้าจะเปลี่ยนความเคยชินของเขามาให้เข้ากับคุณคนเดียว (หรือาจะหลายคนก็ตาม) แต่จะเป็นการง่ายกว่า หากคุณเปลี่ยนเพื่อให้เข้ากับความเคยชินของหัวหน้า เพราะคุณเองคงมีหัวหน้าเพียงคนเดียวหรือสองคนเท่านั้นล่ะ
และหัวหน้าที่ใกล้ชิดกับคุณมากที่สุด ก็แน่นอนมักจะมีคนเดียว มอบแบบนี้จะ ง่ายกว่ามั้ย ??...
ท่านผู้อ่านจะเห็นว่า การเริ่มต้นแบบนี้ จำเป็นต้องอาศัยการปรับทัศนคติอย่างหนึ่งที่สำคัญมากคือการรู้จักที่จะให้เกียรติหัวหน้า ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณเองจะต้องทำให้ได้ อย่างที่ผมนำเสนอไว้ในบรรทัดที่ผ่านมานั้นก็ได้แก่การลืมความคุ้นเคยส่วนตัวเก่า ๆ ที่เป็นกรอบคิดของคุณไปเสียให้สิ้น เริ่มใช้มุมมองใหม่ ๆ อย่างที่ผมว่าไปนั้น และพยายามค้นหาว่า อะไรหรือที่จะตรงใจของหัวหน้างาน โดยไม่ต้องรอให้เขาต้องปรับตัวมาหาคุณ อานิสงค์ของความคิดแบบนี้มีอยู่ว่า หากวันใดที่หัวหน้าเขาคุณว่าคุณปรับตัวเข้าหาเขาในทางที่ดี สอดคล้องกับความต้องการของเขาแล้ว คุณก็จะได้รับคำชื่นชมจากเขา มากไปกว่านั้น หัวหน้างานมักจะทำหน้าที่เป็นกระบอกเสียงที่ดีในการบอกเล่าเรื่องราวของคุณทั้งต่อเพื่อนร่วมงาน และผู้บริหารระดับสูงด้วย ซึ่งมันเป็นประโยชน์กับคุณในเรื่องของการเลื่อนชั้นเลื่อนตำแหน่งที่อาจจะมีซะด้วยสิ...!!!