มีผู้หญิงคนไหนบ้างไม่หวั่นไหว..กับการเอาใจของชายหนุ่มที่เจ้าหล่อนก็แอบพึงพอใจ..ปิ๊ง..เค้าด้วยเหมือนกัน....อย่างเช่น..โทรมาส่งจุ๊บ..ราตรีสวัสดิ์ให้เรา..ทุกคื๊น..ทุกคืน..หรือ..ในระหว่างเดินช็อบปิ้ง..ที่ห้างสรรพสินค้า..ก็..คอยเดินกุมมือเราและจูงเราเดินอย่างกะกลัวเราหลงทางอะไรทำนองเนี้ยน่ะ.ค่ะ..เหตุผลก็คือ..
ประการแรก..เรารู้สึกเป็นสุขที่เขาคอยเอาใจใส่เรา..ติดต่อหาเราถามสารทุกข์สุกดิบ.แต่ก็ทำเป็นฟอร์มปฏิเสธเขาไปบ้าง ต่อว่าต่อขาน..ไปบ้าง แต่.เพราะมนุษย์นี่ธรรมชาติกำหนดให้มีคู่..กันทุกคน..เพียงแต่..จะอยู่จะคบกันได้ยืดยาวยืนนานกันขนาดไหน..ก็ขึ้นอยู่กับบุญธรรมกรรมแต่งกันมา..ว่าเข้าไปนั่น.ฉะนั้นไม่ช้าไม่นาน..ปราการใจ..กำแพงเมืองจีนที่ว่ายาวที่สุดในโลกก็ยังพังทะลาย..ยอมรับรัก..ชายหนุ่มช่างเอาใจ..ในที่สุด..จริงมั๊ย?
ประการที่สอง ผู้หญิงต้องการเป็นคนสำคัญของผู้ชายตลอดกาลนานเทอญ เพราะสังเกตกันมั๊ยคะ?ว่าโดยทั่วไปของลูกผู้หญิงเราพอได้ใช้ชีวิตคู่ผัวตัวเมีย..หรือตัดสินใจอยู่กิน มีเพศสัมพันธ์กันลึกซึ้งกับผู้ชายคนที่เรารักสักคนหนึ่งแล้ว..ก็มักจะกลายเป็นปลาร้าค้างไห..หรือไม่ก็วัตถุโบราณสมควรนำไปเก็บรักษาในพิพิธภัณฑ์ไม่ควรอยู่ในบ้านหรือพาออกไปนอกบ้านด้วยกัน.. ฉะนั้น..ผู้หญิงก็จะพยายามใช้เสน่ห์ปลายจวักมั่ง..การดูแลร่างกายและใบหน้าให้เปล่งปลั่ง..ยังสาวอยู่เสมอ..อย่างสุดฤทธิ์สุดเดช..เพื่อให้เขาเห็นความสำคัญและรู้สึกหึงและหวงเมียของตัวเอง..และหันมาเอาใจเมียตัวเอง.เพราะเกรงเมียจะหันไปมีสามีใหม่..ยิ่งสมัยนี้..สังคมกำลังฮือฮาเรื่องหย่าร้าง และผู้หญิงก็สามารถรับผิดชอบตนเองได้โดยไม่ต้องง้อผู้ชายคนไหนก็ได้..ระวังนะ..คานทองนิเวศน์ดีกว่าผู้ชายที่เกาะชายกระโปรงหรือไม่ก็กางเกงผู้หญิง..ขอเงินใช้ไปวัน ๆ ...ผู้หญิงที่มีงานทำมีเงินเดือนใช้มักจะตัดสินใจอยู่เป็นโสดมากขึ้น..แต่ลึก ๆ ในใจก็อยากให้มีใครสักคนมาเอาใจ..อยู่เหมือนกันล่ะ
ฉะนั้น..อันนี้เป็นเพียงแนวความคิดของผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีงานทำมีเงินเดือนใช้..ไม่มีเวลาเอาใจใส่ผู้ชายคนไหน..นอกจากทำงานๆๆๆๆแล้วก็ทำงาน.
อย่าเพิ่งตำหนิหรือชมนะคะ..เพราะนี่เป็นเพียงก้าวแรกของการเป็นคอลัมนิสต์..แต่สัญญาค่ะ..ว่าจะมีก้าวต่อ ๆ ไปให้ติดตามอ่านกันไปเรื่อย ๆ ถ้าไม่เมื่อยกันไปข้างหนึ่งซะก่อน..แต่ถ้าคุณผู้อ่านรู้สึกง่วงหรือตาลายกับตัวหนังสือและคำพูดอันไร้สาระหรือมีสาระบ้าง..ก็รบกวนไปนอนหรือพักสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์นี้ซะ..
แล้วค่อยเจอกันใหม่..คราวหน้า...coming soon..ฮิฮิฮิ...
|
