จากการที่ผมเป็นข้าราชการส่วนกลางที่ทำงานในภูมิภาค ทำให้ได้มีโอกาสไปทำงานใกล้ชิดกับท่านผู้ว่าราชการจังหวัด ในหลายๆจังหวัด เลยเป็นโอกาสที่จะเก็บเกี่ยวข้อปฏิบัติที่ดีๆจากท่านผู้ว่าราชการจังหวัดหลายๆ  ท่านจนถึงล่าสุดตอนอยู่ที่จังหวัดขอนแก่น  ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดคนใหม่ท่านปานชัย บวรรัตนปราณ  ผมพบท่านครั้งแรกในการประชุมหัวหน้าส่วนราชการจังหวัดขอนแก่น  ต่อมาได้พบท่านที่สนามบินจังหวัดขอนแก่น ผมจะบินเข้ากรุงเทพมหานคร ท่านก็จะบินไปกรุงเทพมหานครเหมือนกัน ได้มีโอกาสคุยกับท่านเพียงเล็กน้อยแต่ก็ประทับใจท่าน และการพบกับท่านในครั้งที่สาม เป็นการประชุมหัวหน้าส่วนราชการจังหวัดขอนแก่น ท่านก็ได้ให้หลักยึดในการปฏิบัติงานซึ่งท่านเรียกว่า  “เสาเข็มมีชีวิต”

ซึ่งเมื่อพิจารณาดูในเสาชีวิตที่ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดมอบให้นั้น เป็นวิธีการที่พวกเราสามารถยึดไว้ปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

เริ่มจาก เสาต้นที่หนึ่ง ที่ว่า “รักษ์ความสะอาด” เป็นสิ่งพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตที่จะต้องรักษาความสะอาดของสถานที่พักอาศัย สถานที่ทำงาน ยานพาหนะ เครื่องนุ่งห่ม และสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ การรักษาความสะอาดของร่างกายตนเอง

เสาต้นที่สอง “ไม่ขาดออกกำลังกาย”ดูจะเป็นสิ่งที่เราจะต้องเอาใจใส่กับตัวเอง เพราะยาที่ต่อสู้กับโรคภัยต่างๆ ได้ก็คือการออกกำลังกายปัจจุบันมีโรคประหลาดๆ เกิดขึ้นมาอย่างมากมายถ้าออกกำลังกายเป็นประจำ เราไม่ต้องไปหาหมอไม่ต้องทานยา

เสาต้นที่สาม “ขวนขวายหาความรู้”การเรียนรู้ของมนุษย์มีไม่สิ้นสุด สามารถจะเรียนรู้ในทุกโอกาส ทุกเหตุการณ์ ทุกเวลา ทุกสถานที่ ดังนั้น ที่มีความเพียรพยายามที่จะเรียนก็จะเป็นผู้สามารถแก้ไขปัญหา และคลี่คลายเหตุต่างๆ ได้ดี

เสาต้นที่ สี่ “สู้ชีวิต” ในโลกยุคปัจจุบันที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ทำให้เราต้องปรับตัวเองเพื่อให้อยู่รอด ทางออกที่เราสามารถทำได้ก็คือต่อสู้กับสิ่งต่างๆ ที่เผชิญหน้าเรา ทุกเรื่องราว ในทุกสภาพแวดล้อม

เสาต้นที่ ห้า“พิชิตอบายมุข” ในโลกปัจจุบันมีสิ่งยั่วยุต่างๆ มากมาย โอกาสที่หลง โอกาสที่เชื่อในสิ่งต่างๆ นั้น เป็นไปได้ง่าย ดังนั้น การเพียรพยายามห้ามใจตนเองไม่ไปหลง ไม่ไปใส่ใจกับอบายมุขต่างๆที่เข้ามาในชีวิต จึงเป็นสิ่งที่พึงกระทำ

เสาต้นที่ หก “สุขกับความพอดี” ความพอดี เป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับชีวิตของมนุษย์การขาด หรือการเกิน การมี หรือไม่มี ความหิวหรืออิ่มเกิน สำหรับมนุษย์ดูเหมือนจะเป็นสิ่งทำให้เกิดความเจ็บปวดกับการขาด หรือเกินดังกล่าว

เสาต้นที่ เจ็ด “เปรมปรีด์ประชาธิปไตย”ความเสมอภาค ความเท่าเทียมกันในสังคมปัจจุบันดูจะเป็นสิ่งที่ทุกคนในชาติต้องการ การที่ทุกคนมีความเสมอภาค มีสิทธิตามกฎหมายที่ทุกคนเห็นชอบก็จะสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข

เสาต้นที่ แปด “สร้างวินัยให้ตนเอง”เป็นเรื่องยากที่สุดและสำคัญที่สุด ก็คือ การควบคุม สร้างวินัยแก่ตนเอง ซึ่งต้องอาศัยกำลังใจ ความตั้งใจและอดทน พยายามที่จะทำ