หน้าแรก เขียนใบสมัครงาน ลงโฆษณางาน ค้นหาใบสมัครงาน คู่มือการใช้งาน Menu

สนใจลงโฆษณา โทร. 02-275-1900, 02-612-4900, 038-395000

space
   ค้นบ่อย : หางานบัญชี, หางานธุรการ, หางานจัดซื้อ, หางานผู้จัดการ, หางานขับรถ, หางานบุคคล, หางานคลังสินค้า, หางานครู, หางานวิศวกร, หางานเขียนแบบ, หางานคีย์ข้อมูล, หางานการตลาด, หางานโรงแรม, หางานสิ่งแวดล้อม, หางานคอมพิวเตอร์, หางาน Programmer, หางานประชาสัมพันธ์, หางานช่าง, หางานสถาปนิก
เรื่อง จดหมายถึงบัณฑิตใหม่
เขียนโดย Wonder Man

Rated: vote
by 0 users

คุณคิดอย่างไรกับเรื่องนี้?

 




ถึง น้องบัณฑิตศักดิ์และน้องบัณฑิตศรีทั้งหลาย

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีกับน้องๆ ที่สำเร็จการศึกษา ได้รับปริญญาสมใจนึก หลังจากที่หลังขดหลังแข็งนั่งเรียนอย่างหมั่นเพียรบ้าง หมั่นซีร็อกเล็กเชอร์เพื่อนบ้างมาเป็นเวลาตั้งสี่ปีเป็นอย่างน้อย

นี่ก็เข้าฤดูรับปริญญาของน้องๆ แล้วสินะ

น้องสาวทั้งหลายคงต้องเตรียมจัดหาช่างแต่งหน้าทำผมกันจ้าละหวั่น จ้างช่างมือดีมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ เห็นว่าบางคนต้องตื่นมาแต่งหน้าตั้งแต่ตีสี่ (ทั้งที่ปกติเวลาต้องมาเรียนนี่แปดโมงเช้ายังกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงนอน) บางคนมีการทดลองทำผมหลายทรงก่อนวันจริง

วันซ้อมหนึ่งทรง วันจริงอีกหนึ่งทรง จะได้ถ่ายรูปออกมาไม่ซ้ำอารมณ์กัน

บ้างเปลี่ยนช่างแต่งหน้าช่างทำผมกลางอากาศ เนื่องจากฝีมือที่แต่งให้ในวันซ้อมไม่เป็นที่ถูกใจ บ้างแต่งหนาไป บางไป บ้างก็ทำให้บัณฑิตผู้เพิ่งสำเร็จการศึกษาหน้าตาเหมือนคุณป้าที่เรียนจบมาแล้วหลายปี

ผู้หญิงบางคนแก่ขึ้นมากในวันรับปริญญาก็เพราะการแต่งหน้าที่ "จัด" เกินจำเป็น ทั้งที่ตอนแต่งหน้ามาเรียนด้วยฝีมือตัวเองนั้นก็ดูดีน่ารักสมวัยอยู่แล้ว

พอจัดหนักอายุและอาการก็เลยหนักตามไปด้วย

ทั้งที่ราคาช่างแต่งหน้าก็หนักเอาการอยู่

สมัยนี้พี่เดาว่าน้องๆ ผู้ชายหลายรายอาจมีการแต่งหน้าเพื่อถ่ายรูปในวันรับปริญญากับเขาเช่นกัน

คงมีทั้งแบบแต่งจัด และแต่งบางๆ ให้ดูเป็นธรรมชาติ

มีทั้งแต่งเอง มีทั้งจ้างช่างมาแต่ง

ในวันรับปริญญา พวกเราราวกับเป็นดารา ผู้คนมากหน้าหลายตาวิ่งกรูกันเข้ามารุมล้อมขอถ่ายรูปทั้งรูปคู่และรูปคี่ กล้องถ่ายรูปนับสิบนับร้อยล้อมหน้าล้อมหลัง น้องๆ จะเข้าใจความรู้สึกของอั้ม-พัชราภา เข้าใจความรู้สึกของโดม-ปกรณ์ ลัม ก็ในวันนี้นี่เอง

น้องบัณฑิตศักดิ์และน้องบัณฑิตศรีเตรียมตัวเอาไว้ได้เลย น้องๆ ต้องฉีกยิ้มให้กล้องทั้งวันอย่างแน่แท้

ไม่รวมการต้องกล่าวทักทายน้องรหัส พี่รหัส ป้ารหัส ลุงรหัส ไล่ไปถึงอากงอาม่ารหัสที่จะร่วมแสดงความยินดีกับน้องอีกมากมาย


เรียนว่าเหนื่อยแล้ว แต่บางทีรับปริญญานี่เหนื่อยกว่าอีกนะ

บางคนมาถึงก็แสดงความคิดเกี่ยวกับการแต่งหน้าและทรงผมของเราในทันใด

ถ้าเป็นคำชมประเภท "วันนี้แต่งหน้าน่ารักดีนะ" อันนี้ก็รอดไป แต่ถ้าเป็นประเภทจริงใจอย่าง "โอย แกไปให้ใครแต่งหน้ามาเนี่ย แกดูซิ้มมากเลยวันนี้" แบบนี้น้องอาจจะเสียเซลฟ์ไปทั้งวัน ในใจก็อาจนึกแค้นเคืองช่างแต่งหน้าราคาแพงที่อุตส่าห์จ้างมา อีกใจก็อยากเอาใบปริญญาตบหัวเพื่อนผู้จริงใจคนนั้นสักป้าบ

ผู้หญิงจำนวนไม่น้อยจึงซีเรียสกับการแต่งหน้าทำผม เพราะรู้ว่านี่เป็นโอกาสสำคัญที่ฉันต้องสวย หากไม่สวยงวดนี้อาจต้องรออีกสองปีกว่าจะได้รับปริญญาอีกทีตอนปริญญาโท (ซึ่งถ้าปริญญาโทยังพลาด แต่งหน้าไม่ดีอีก อาจต้องเรียนอีกห้าปีเพื่อแก้ตัวในวันรับปริญญาเอก ถึงตอนนั้นก็เป็นซิ้มโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องแต่ง)

การแต่งหน้าให้สวยในวันรับปริญญาของสาวๆ จึงชวนให้เครียดกว่าการทำโจทย์แคลคูลัส ทำแล็บแยกสารเคมี หรือท่องประมวลกฎหมายเสียอีก



ผ่านพ้นเรื่องการแต่งหน้าทำผมตั้งแต่ตีสี่ และการถ่ายรูปกับผู้คนนับร้อยนับพัน น้องๆ บัณฑิตยังต้องเผชิญหน้ากับของขวัญอีกจำนวนมหาศาล

น้องๆ มักฉีกยิ้มและกล่าวคำขอบคุณกับผู้ที่หยิบยื่นของขวัญมาให้แทบทุกชิ้น

แต่ในใจอาจคิดว่า "กูรู้นะ มึงเพิ่งมาซื้อหน้ามหา"ลัย"

ของขวัญยอดฮิตหนีไม่พ้นช่อดอกไม้น้อยใหญ่ทั้งหลายที่ช่วยประดับประดาให้วงแขนของบัณฑิตทั้งหลายไม่ดูโล่งโจ้งจนเกินไปนัก แต่บางคนที่ได้รับช่อดอกไม้เยอะจัดก็ดูคล้ายราชาหรือราชินีเพลงลูกทุ่งมากกว่าบัณฑิตที่เพิ่งสำเร็จการศึกษา ถ้าได้มาลัยแขวนคอสักสามสี่พวงล่ะก็ใช่เลย

นอกจากดอกไม้แล้วก็น่าจะเป็นตุ๊กตาหมี หมา แมว ช้าง ม้า วัว ควาย ไล่ไปถึงแรด

ควายบางตัวมีคำพูดผูกติดคอมาว่า "ถึงโง่ก็เรียนจบ"

เช่นกันกับแรดบางตัวที่มีคำพูดติดมาว่า "แรดแต่เรียนจบ"


เดาว่าน่าจะถูกใจบัณฑิตทั้งหลายมิใช่น้อย

ของขวัญยอดฮิตอีกหนึ่งอย่างที่เห็นเป็นประจำในช่วงหลังคือ ป้ายเหล็กสีขาวสีแดงที่ทำเลียนแบบป้ายทะเบียนรถ เขียนว่า "จบ 2554" (ตัวเลขจะเปลี่ยนไปตามปีที่จบ) ครั้งแรกที่เห็นพี่ก็รู้สึกว่ามันสร้างสรรค์ดี แต่พอเห็นคนซื้อกันเยอะๆ ก็ได้แต่คิดว่า น้องๆ บัณฑิตทั้งหลายจะได้ป้ายเหล็กนี้ไปคนละกี่แผ่นกันนะ

คำถามว่า "ได้คนละกี่แผ่น" ไม่น่าสนใจเท่าคำถามว่า "แล้วมันจะเอาไปทำอะไรกัน"

แน่ละ เรารับปริญญาทั้งที เพื่อนก็อุตส่าห์มีน้ำใจซื้อของขวัญมาให้ เราย่อมดีใจเป็นธรรมดา แต่สำหรับพี่แล้ว พี่คิดว่าของขวัญแบบที่ใครๆ ก็ซื้อให้กันตามๆ กันแบบนี้ โดยเฉพาะพวกที่มาเดินซื้อหาเอาแถวหน้ามหาวิทยาลัยในวันที่พวกเขามาแสดงความยินดีนั้น ออกจะเป็นของขวัญที่คิดสั้นไปสักหน่อย คิดน้อยไปสักนิด

พอคิดสั้น อายุของพวกมันก็สั้นตามไปด้วย

นี่พี่พูดในฐานะของคนที่เคยรับปริญญามาก่อน (แต่ตอนนั้นพี่ไม่ได้จ้างแต่งหน้าทำผมนะ อืม...แต่ก็จ้างตากล้องไปหลายตังค์อยู่) ประสบการณ์แสดงให้พี่เห็นว่า ของขวัญทั้งตุ๊กตาและของชำร่วยทั้งหลายจะถูกนำมากองรวมกันมัดใส่ถุงพลาสติกและเก็บไว้ในห้องเก็บของใต้บันได ชิ้นไหนคนให้มีความสำคัญหน่อยก็อาจเขยิบฐานะมาอยู่บนโต๊ะทำงาน บ้างอยู่บนหิ้ง ในตู้โชว์ แต่ก็มีเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้นแหละ

นอกนั้นชะตากรรมของพวกมันมักจะออกไปทางเศร้าๆ

ไม่มีใครสนใจ บ้างฝุ่นเกาะ บ้างหยากไย่ขึ้น

ไม่ค่อยมีใครเอาใจใส่หรือเก็บรักษามันอย่างจริงจัง อายุใช้งานหลักๆ ของพวกมันเหมือนจะมีเพียงแค่วันเดียว คือวันนั้น-วันรับปริญญา

มันทำหน้าที่เป็นแค่ "ของขวัญ"

เมื่อหมดหน้าที่มันจึงไม่รู้จะทำอะไรต่อ



ถ้าน้องได้รับของขวัญพวกนี้มาเยอะมาก พอมาถึงบ้านน้องอาจจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าชิ้นไหนใครให้ ตุ๊กตาตัวไหนใครให้มา แถมบางทีก็มีคนให้ของเหมือนๆ กันซ้ำกันอีกต่างหาก

จึงดูเหมือนว่างานรับปริญญาเป็นงานที่หมุนไปด้วยการใช้เงิน

ตั้งแต่ค่าชุด ค่าช่างต่างหน้า ช่างทำผม ช่างกล้อง (ซึ่งรวมไปถึงค่าอัดรูป ล้างรูป) ค่ารูปหมู่กับเพื่อนในคณะ ค่ารูปตอนที่รับปริญญา ไล่ไปถึงค่าของขวัญที่ญาติมิตรซื้อมาให้

รับปริญญากันทีก็จนกันเลยทีเดียว

พี่คิดว่าในฐานะที่เราเป็นบัณฑิตผู้ร่ำเรียนมาตั้งสี่ปี ห้าปี หกปี เราน่าจะลองนั่งลงคิดสักนิดเหมือนกันนะว่า เราสามารถมีบรรยากาศในงานรับปริญญาที่สร้างสรรค์หรือสมเหตุสมผลมากกว่านี้ได้ไหม

ไม่ต้องแต่งหน้ากันโอเวอร์ขนาดนั้น ไม่ต้องถึงขนาดหิ้วไฟ ยกรีเฟล็กซ์กันราวกับจะถ่ายแฟชั่น แทนที่จะทำแบบนั้นถ้าเราทำให้งานรับปริญญาเป็นงานแสดงความยินดีของคนใกล้ชิด เรียกน้องรหัสมาช่วยถ่ายรูปให้ แม้จะไม่ได้ออกมาสวยเหมือนนางแบบนายแบบ แต่ก็เป็นความทรงจำว่าไอ้เจ้านี่มีน้ำใจมาถ่ายรูปให้เรา แถมเรายังอาจจะยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติมากกว่าการต้องมีผู้ช่วยช่างกล้องมาถือรีเฟล็กซ์ส่องหน้าให้สว่างมีเฮ้ากวงราวเจ้าแม่กวนอิม

ทำผมแต่งหน้าก็พี่ๆ น้องๆ ช่วยๆ กันทำ คุณแม่อาจจะร่วมลงมือ อีกหน่อยเวลากลับมาดูภาพก็จำได้ว่าหัวกระเซิงๆ ของเราทรงนั้นมาจากฝีมือของคุณแม่ หน้าอ่อนๆ สวยๆ เป็นฝีมือพี่สาว

แล้วของขวัญล่ะ มีของขวัญที่มีประโยชน์และอายุยืนยาวกว่าดอกไม้ ตุ๊กตา และป้ายเหล็กพวกนั้นไหม

ถ้าน้องยังคิดไม่ออก พี่แนะนำว่า น้องน่าจะบอกญาติมิตรที่มาร่วมแสดงความยินดีว่า "ขอของขวัญเป็น "หนังสือ" คนละเล่ม"

ลองคิดดูว่าถ้าน้องได้รับหนังสือจากคนที่มาร่วมแสดงความยินดีคนละเล่ม น้องจะมีหนังสืออ่านไปอีกกี่ปี

ยิ่งคนมาเยอะ ก็ยิ่งมีหนังสือเยอะ

อะไรจะเหมาะกับบัณฑิตผู้สำเร็จการศึกษามากไปกว่าสาระและความรู้

ที่สำคัญ หนังสือไม่บูดไม่เสีย ไม่ล้าสมัย เก็บไว้ใช้ได้อีกนาน

หากน้องมีไอเดียของขวัญอะไรเด็ดๆ อย่างอื่นอีกก็ลองบอกกับญาติมิตรทั้งหลายดู อย่างในงานศพของคุณลุง "รงค์ วงษ์สวรรค์ ท่านก็ระบุว่าขอให้ผู้มาร่วมงานถือต้นไม้มาคนละหนึ่งต้นแทนพวงหรีด

เมื่อเสร็จงาน ต้นไม้เหล่านั้นก็ถูกนำไปปลูกเพื่อสร้างอากาศดีๆ ให้แก่โลกใบนี้ต่อไป

สร้างสรรค์ดีเนอะ ว่าไหมน้องๆ

ไหนๆ เราก็ได้ชื่อว่าเป็นบัณฑิตกับเขาทั้งที น่าจะลองใช้สมองแบบบัณฑิตๆ คิดหาวิธีจัดงานรับปริญญาแบบมีความคิด ไม่ไหลไปตามกระแสที่เป็นอยู่ (และเป็นมานานแล้ว) ดูกันสักตั้ง เพราะเวลาพี่เห็นบัณฑิตและพ่อแม่พี่น้องหอบตุ๊กตาควายตุ๊กตาแรดกลับบ้านกันเป็นคันรถแล้วรู้สึกน่าสงสารยังไงก็ไม่รู้

ลองดูนะน้องบัณฑิตศักดิ์และน้องบัณฑิตศรี รับปริญญาปีนี้ไม่ต้องใช้เงินเยอะ แต่ใช้สมองเยอะๆ น่าจะสนุกกว่า



ขอแสดงความยินดีกับน้องๆ อีกครั้ง อ้อ ถ้ากำลังถามหา "ของขวัญ" จากพี่ พี่ขอมอบจดหมายฉบับนี้นี่แหละเป็นของขวัญแด่น้องๆ อย่าลืมนะว่า การเรียนจบนั้นไม่ใช่จุดสิ้นสุด มันเป็นจุดเริ่มต้นต่างหาก

คุณ Tom Brokaw เคยพูดไว้ดีเชียว แกบอกว่า "คุณจบการศึกษาแล้ว คุณมีใบปริญญาบัตรอยู่กับตัว คุณอาจคิดว่ามันเป็นตั๋วเพื่อพาไปสู่ชีวิตที่ดีกว่า แต่ผมอยากให้คุณลองคิดถึงมันอีกแบบหนึ่ง ลองคิดว่าใบปริญญาที่คุณได้รับมานั้นเป็นตั๋วเพื่อเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ให้ดีขึ้น"


ยังมีคนอีกมาก ยังมีปัญหาอีกมากที่รอให้เรานำวิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมาไปช่วยเหลือ พัฒนา ร่วมกันคิดร่วมกันทำให้สังคมและโลกใบนี้ดีกว่าที่มันเป็นอยู่

เราร่ำเรียนมาเพียงเพื่อจะเอาตัวรอดเท่านั้น หรือจะพาสังคมให้รอดไปด้วย

ตั๋วอยู่ในมือน้องแล้ว!






ความคิดเห็นของคุณกับบทความนี้ ...

 

user_icon

Knowledge Center
knowledge center
knowledge

star

ทดสอบพลังจิตของคุณ
 
เรื่องน่ารู้ตามหมวดหมู่
• การแพทย์
• ความรู้ทั่วไป
• เรื่องของผู้หญิง
• กีฬา
• ข่าวและสื่อ

และอื่น ๆ อีกมาก

  ค้นหาเรื่องที่คุณสนใจ
ระบุ keyword
 
True vision

TV Icon

TV Interview

หลากเรื่องราวทางธุรกิจ แง่มุมของผู้บริหาร จากบริษัทชั้นนำต่างๆ

dot
HR Corner
สัมภาษณ์คัดเลือกผู้สมัครงานอย่างไร? ให้ตรงสเป็ค
https://www.jobpub.com/new_images/play.gif
 
The Seeds of Innovation นวัตกรรมใหม่แห่งการพัฒนาบุคลากร
https://www.jobpub.com/new_images/play.gif
 
การสร้างความแตกต่าง ให้เหนือคู่แข่ง
คุณมกร พฤฒิโฆสิต
https://www.jobpub.com/new_images/play.gif
dot

https://www.jobpub.com/new_images/playall_b.gif

 

หางานบ่อย : เวลโกรว โรงพยาบาลนนทบุรี วุฒ ม6ในพิโลก erew683 หางานสมัครงานโรงพยาบาลปีถภ ธุรการ/ วุฒิ ป.6 หางาน สมุทรปราการ ตำแหน่งงานกุ๊กญี่ปุ่น จีน ชลบุรี keyaccount woeywtoe ธุรการชลบรี โรงเรียน จ.ลพบุรี ด้านบริการรถ ่ห้ัวหน้าจัดส่งสินค้า Customer สวนหลวง บัญชีกทม. วิศวกรที่ปรึกษาโครงการ สถานพยาบาลเจตนิน เหมาโครงหลังคา หน่วยแทน PC หัวหน้าฝ่ายบุคคล สมุทรสาคร วาโก้ วุฒิ ม.6 mold setter hos t โรงหาดใหญ่ พนักงานห้างหาดใหญ่ ธรุการบัญชี บริษัท พรั้งพรู เช็คpcตามห้าง ทำงานช่วงเย็น คนชรา 1 8 FBT pujung8700 CSO ป.ตรี ไม่จำกัดสาขา สมัครงานเมกกะบสงนา ครู dm ลูกจ้างเเรงงาน พนักงานขา สมัคงานแถวลาดพร้าว ช่างบางกะปิ หางานฉะเชิงเทรา นักจัดรายการวิทยุ กมท. บิ๊กซีหน้ารามคำแหง การบิล งานเขตบางหว้า เจ้าหน้าที่การเงิน บางพูน ธุรการ เขตจักรตุจักร