เคยเป็นบ้างไหม ที่ฝันอยากเป็นโน่นนี่

พอถึงเวลาจริงๆ กลับไม่เป็นอย่างที่ฝันไว้

เมื่อก่อนฝันอยากเป็นจิตรกร

แต่พอจบ ม. สาม ดันสอบเข้า ม.ปลาย วิทย์-คณิต

เรียนไปได้สองปี เริ่มไขว้เขว อยากเรียน เทคนิคการแพทย์

จบ ม. หก ดันไปเลือกเภสัช ด้วยเหตุที่ว่าอยากลองดู

สุดท้าย ไปแอบหลงรัก คณะการแพทย์แผนไทย

อยู่มาได้ เกือบสามปีเต็มแล้ว

เมื่อเวลาเปลี่ยนไป ไม่รู้ว่าอะไรจะเปลี่ยนไปยังไงอีก

........................................................................................................................................................

ตอนเด็กๆดูการ์ตูนแล้วอยากเป็นนักสืบ

โตมาหน่อยอยากเป็นนักบินอวกาศ (!?!)แบบว่าดูทีวีเยอะอะค่ะ

ม.ต้น เนื่องจากสอบติดกิ๊ฟเต็ดเกือบทุกวิชาที่มีให้สอบ เลยเลือกมั่วๆเอาห้องวิทย์ แล้วก็อยากเป็นหมอเพราะเห็นลูกพี่ลูกน้องเข้าไม่ได้ เลยคิดว่าเราจะลองเข้าดู

ม.ปลาย อยู่โครงการห้องเรียนพิเศษวิทย์แบบงงๆ แต่ก็ยังอยากเป็นหมอ หรือเรียนคณะทางสายวิทย์สุขภาพอะไรเทือกๆนี้ เพราะไปดูงานที่โรงพยาบาลแล้วคิดว่าเราชอบ เราน่าจะทำได้นะ
ตอนเด็กๆใช้ชีวิตอยู่ในโรงบาลบ่อยมาก เวลาเจอพี่พยาบาลก็ชอบถามนู่นถามนี่ด้วยแหละ 555

ตอนนี้ม.6แล้ว พยายามที่จะไล่ตามฝัน แต่มันยากจนเราคิดว่าคงทำไม่ได้แน่ แม้จะเป็นคณะอื่นที่คะแนนรองลงมาก็ยังรู้สึกว่ายากเกินไป เพราะมีปัญหากับสิ่งที่เรียกว่า "คณิตศาสตร์และฟิสิกส์" 555

จริงๆยังไม่รู้ว่าตัวเองเหมาะจะเรียนสายวิทย์รึเปล่านะ แต่เรียนมาแล้วตั้งขนาดนี้ก็คิดว่าคงจะเหมาะแล้วมั้ง ถ้าเรียนศิลป์ก็ไม่รู้ว่าจะศิลป์อะไรอยู่ดี บางทีก็คิดว่าเราพยายามไม่พอ เพราะงานโรงเรียนมากมายมหาศาล โครงงาน พรีเซนต์ต่างโรงเรียน ฯลฯ แต่พอมาคิดดูอีกทีก็ไม่แน่ใจนะ เราอาจจะยังไม่ได้พยายามจริงๆก็ได้ 555

ปัญหามีอยู่ว่า สอบเภสัชอาทิตย์หน้า สอบตรงแพทย์สิ้นเดือน อินี่ยังทำงานโรงเรียนไม่เสร็จ หนังสือยังไม่ได้แตะ 555555555

นอกจากนี้ยังอยากเรียนคณะวิทยาศาสตร์ อยากลองทำงานเกี่ยวกับพวกวิจัยแล้วก็สร้างสิ่งประดิษฐ์ด้วยค่ะ เพราะว่าอ่านแฮร์รี่ พอตเตอร์เยอะเกินเหตุ (มีรุ่นพี่ที่โรงเรียนเค้าสนใจวิทย์เรพาะดูการ์ตูนเด้กซ์เตอร์ตอนเด็กๆ ฮา~)
แต่ว่านักวิจัย/นักวิทยาศาสตร์ในไทยนี่มันดูไม่ค่อยรุ่งอะค่ะ เหมือนเลื่อนลอยไร้เป้าหมายยังไงไม่รู้... อธิบายไม่ถูก จากการไปดูงานที่วช.น่ะ คิดเอาเอง - -* (แต่ถ้ามันไม่จริงแล้วนายกฯคงไม่พูด)

สรุป : จะเป้นอะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเข้ามหาลัยให้พ่อแม่และคนอื่นๆพอใจไว้ก่อน รู้สึกว่าถูกคาดหวังมากเกิน และกำลังจะทำให้ทุกคนผิดหวัง

เดี๋ยวก็ไปเรียนนิเทศประชดชีวิตซะเลยหนิ 5555

........................................................................................................................................................

ตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ อยากเป็น"นักโบราณคดี"ที่สุดแล้ว (โดนเสด็จพ่อไซโค รวมทั้งไซโคตัวเองด้วย)

แล้วก็ไม่เคยเปลี่ยนใจเลยแม้สักครั้งนึง แม้เวลาจะ่ผ่านมานานแค่ไหน

ก็ไม่เคยเปลี่ยนใจ ตอนเราเด็กๆพูดยังไงตอนนี้ก็อย่างนั้น......

ผลเหรอคะ?

กำลังศึกษาอยู่คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ชั้นปีที่ 1 ค่าาาาาาาาา~!!!!!

กำลังมี่ความสุขกับสิ่งที่เรียนมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ ได้วิ่งไล่ตามฝัน

การที่เจอจุดหมายแล้ววิ่งไล่ตามมันอย่างเอาเป็นเอาตายเนี่ยสุดยอดค่ะ~!!

ก็เพราะเป็นสิ่งที่รัก ก็เพราะว่าเป็ฯสิ่งที่ฝัน ก็เลยสู้มาถึงตอนนี้นี่มันเป็นอะไรที่มีความสุขสุดๆแล้วล่ะค่ะ > <

ถามว่าตอนนี้วคามฝันเป็นจริงหรือยัง ยังค่ะ ยัง เลยต้องวิ่งตาม พยายามแทบเป็นแทบตาย

วิชาก็ยากจนแทบร้องไห้ แถมคนรอบข้างก็ไม่สนับสนุนเลยสักนิด มองไปข้างหน้าจะมีงานทำ เงินเดือนจะเยอะแยะหรือเปล่า ก็ไม่รู้ กำลังใจก็ไม่ค่อยจะมี

แต่ว่าช่างมันเถอะค่ะ ข้าน้อยคิดว่าอะไรที่เป็นความสุข เป็นความฝันและเราสนุกกับมันนั่นแหละค่ะคือวันที่เป็นตัวเรา

ขอให้ทุกคนหาจุดมุ่งหมาย หรือปลายทางของความฝันให้เจอนะคะ > <

เพราะการที่ได้วิ่งไล่ตามความฝันเนี่ย มันเป็นความรู้สึกที่สุดยอดจริงๆค่ะ!!

สุ้ต่อไปค่ะทุกคน(รวมทั้งตัวข้าน้อยเอง เหอะๆ)

...........................................................................................................................................................

ตอนเด็กอยากเป็น ตำรวจ เพราะเราไม่รู้จักอาชีพอื่น 555+

ขึ้นม.ปลาย เลือกสายวิทย์ตามเพื่อน - -*

อยากเข้าสถาปัตย์ตอนม.5

สอบไม่ติดสถาปัตย์ ปัจจุบัน เรียนนิเทศศิลป์ ครับ เหอะๆ

จบ เเล้ว กะว่าจะไปทำงานเป็น สถาปนิก ดู (ใครจะรับเีนี่ย) 555+

และกะว่าจะไปเป็นครูสอน คณิตต่อ เหอะๆ

ปล.แม้เวลาเปลี่ยนไป เราอาจจะไม่ได้เป็นในสิ่งที่เราตั้งเป้า

แต่ถามว่าถ้าวันนั้นเราเกิดได้เป็นไปตามที่เราหวัง

วันนี่..เราอาจจะไม่มีความสุขเลย ก็เป็นไปได้ *0*