แน่ใจหรือว่าคุณรู้ภาษาไทย
มีคำต่างประเทศกี่คำที่ใช้ในภาษาไทย กี่คำครับ ........ถูกต้องนะคร้า....บ แน่นอน วันหนึ่ง ประโยคข้างบนนี้ เราอาจจะได้ยินผ่านจากปากของพิธีกรรายการยอดนิยมทางโทรทัศน์ ในวันใดวันหนึ่ง ไม่ช้าก็เร็ว ท่านหล่ะ นับไว้ในใจได้กี่คำ ที่ได้จากการเรียน และชีวิตประจำวัน
การรู้ภาษาต่างประเทศนั้นเป็นเรื่องของพรสวรรค์ และความสามารถ ที่ให้เสน่ห์กับผู้พูด หรือเขียนเมื่อใช้ให้ถูกกาละเทศะ ท่านเชื่อไหมว่า นักแปลไทยมือดีบางคนก็ตกม้าตายกับการแปลหนังสือนวนิยายของนักเขียนดังระดับโลกมาแล้ว เพราะนักเขียน ที่มีชื่อเสียงท่านจะใช้ ภาษาเยอรมัน รัสเซียน ฮิบบรู ฝรั่งเศส สแปนนิช ปอร์ตุกีส ฯลฯ กันอย่างฟุ่มเฟือย ( นักเขียนใหญ่เหล่านี้จะมีทีมงานเกือบ 20 คน หาข้อมูลต่าง ๆ มาป้อนให้ ) นักเขียนรุ่นใหม่ก็เริ่มสนุกที่จะใช้ภาษาต่างประเทศ ถ้ามีฉากเกี่ยวกับเจ้า ของประเทศ หรือชนพื้นเมือง ภาษาไทยเองก็ได้รับการใช้มาแล้วในบทหนัง หรือนวนิยายต่างประเทศ คนอ่านก็สนุกที่ได้รับรู้ภาษาอื่นนอกเหนือจากภาษาไทย แต่นักแปลมือใหม่หัดขับนั้นแทบกระอัก ต้องวิ่งหาคำแปล หรือดิกชันนารีภาษาต่างๆ กันจ้าละหวั่น
แล้วนี่เราต้องรู้ภาษาอะไรกันบ้าง เพราะประชาชนในโลกทุกวันนี้ แทบจะพูดภาษาที่สามกันแล้วในที่ทำงาน คือนอกเหนือจากภาษาตนเอง ภาษาอังกฤษ หรือภาษาที่องค์กรต้องการ อย่างไรก็ตาม วันนี้เราแน่ใจแล้วหรือว่า รู้จักภาษาไทยของตนเองได้ดีพอ ลองคำคุ้นๆ กันสักหน่อย แล้วดูสิว่าทราบที่มากันสักกี่คำ
๑. สบู่ ปอร์ตุกีส ( sabao ซาบัว,saboen ส้าบู)
๒. เลหลัง ปอร์ตุกีส (leilao เลเลา, ขายทอดตลาด)
๓. ขนมปัง ฝรั่งเศส (แปง, ปัง )
๔. บัญชี มาเลย์
๕. ดารา มาเลย์ (หญิงสาว)
๖. นาม (นามา) มาเลย์
๗. กระโปรง พม่า (กาปง)
๘. อาหาร มอญ (อาหารา )
๙. อัยการ เขมร(ไอยาการ)
๑๐. ผไทย เขมร (แผ่นดิน, ประเทศ)
๑๑. ถนน เขมร
๑๒. กระทรวง เขมร (กรสวง )
๑๓. บาซาร์ เขมร (บาซาร์, ตลาด )
๑๔. กระป๋อง เขมร (กะป๋อง)
๑๕. มะงุมมะงาหรา มาเลย์ ( mengoembara มงุมบารา , หลงเดินทางวนเวียน )
๑๖. มายา สันสกฤต, มาเลย์
๑๗. แต่งงาน จีน ( tien-gan เต็งงาน )
๑๘. แช่ง จีน (กล่าวร้าย, ให้ร้าย)
๑๙. ชง จีน (ริน เท น้ำร้อนลงเพื่อทำหรือชงชา หรือกาแฟ )
๒๐. ช่วย จีน (จะออกเสียง cho หรือ chu)
๒๑. ฟูฟ่อง จีน (fu - fong ร่ำรวย มีเงินมาก, มีฐานะ, ฟู เจริญขึ้น )
๒๒. ผู้หญิง จีน (fu - yin)
๒๓. ส่วย จีน (ภาษีอากร)
๒๔. เปลี่ยน จีน (pian เปียน)
๒๕. ทหาร เขมร(ตะหาน)
๒๖. ตำรวจ เขมร(ตำรูด)
๒๗. ปิ่นโต ญี่ปุ่น (เบ็นโต, ปิ่นโต, ที่ใส่อาหาร)
๒๘. สะฮาบัต มาเลย์ (sahabat เพื่อน, สหาย)
๒๙. กระบาล เขมร kabal, มาเลย์ kepalal
๓๐. นก ชวา,ซุนดา (Manok มานก)
คงถึงบ้างอ้อ บางอ๋อ กันหลายคำ และจะสนุกกว่านั้นถ้าลองสาวไปหาคำอืนๆในภาษาไทยอีก ส่วน คำว่า "ชง" นั้น วันหนึ่ง ได้ยินคุณสรยุทธ์ สุทัศนะจินดา ถามถึงที่มาของคำ จากรายการทีวีช่องใดก็จำไม่ได้แน่ ก็เลยเลือกนำมา"แจ้ง" (ภาษาจีน) ให้ทราบ คำต่างประเทศที่ใช้ในภาษาไทยกันมานานจนแยกไม่ออก
แล้วถ้าวันนี้ ท่าน ยังไม่ชอบอ่านหนังสือ เมื่อเห็นเล่มไหนน่าสนใจก็ลองซื้อเก็บซุก ๆ ไว้ก่อน ว่างเมื่อใดก็เลียนแบบดี ๆ อย่างคนญี่ปุ่นบ้างก็ได้ หาไม่แล้วยอดเฉลี่ยการ อ่านหนังสือ ของคนไทยจากที่คนหนึ่งอ่านหนังสือปีละไม่กี่บรรทัด ก็จะเพิ่มขึ้นอีกไม่กี่บรรทัดอยู่นั่นเอง การนี้ ต้องขอกราบขอบพระทัยและขอบพระคุณผู้ที่ทรงรวบรวมเรียบเรียง และผู้จัดทำคำไทยและคำต่างประเทศที่ออกเสียงเหมือนกันไว้ให้เป็นมรดกของลูกหลานไทย เพื่อใช้ในการค้นคว้าศึกษาถึงรากศัพท์ ความหมายและที่มา
(ขอขอบคุณ คุณปิยะธิดา สุจริตกุล ที่กรุณามอบปทานนุกรมเทียบศัพท์ ภาคชวา ซุนดา และมะลายู ตำนานสังเขปของหมู่เกาะอินเดียตะวันออก ลายภาพจำหลักที่โบโรบูดูร ที่สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต ทรงรวบรวมและทรงแปล มา ณ โอกาสนี้ด้วย)
