ดอกไม้สีน้ำเงิน
เดินชนคนแปลกหน้า ฉันเอ่ยขอโทษไม่ตั้งใจ
เขากลับตอบ ขออภัย ผมเองไม่ทันเห็นคุณ
เราต่างสุภาพ ถ้อยทีถ้อยอาศัย แสดงน้ำใจแม้ไม่รู้จักกัน
แต่ที่บ้านเย็นวันนั้น ฉันทำอาหารอยู่ในครัว
ลูกสาวตัวน้อยแอบมายืนข้างหลัง ไม่ทันระวังฉันหันกลับมาชน
เธอล้มลง อย่ามายืนเกะกะ ฉันดุใส่
ลูกสาวเดินจากไป หัวใจเธอปวดร้าว
คืนนั้นฉันได้ยินเสียงกระซิบจากเบื้องลึกของหัวใจ
กับคนแปลกหน้าเจ้าสุภาพได้ กับลูกรักชิดใกล้ ทำไมทำได้ลงคอ
ดูที่พื้นครัวสิ ดอกไม้หลากสีที่ลูกอุตส่าห์เก็บมาหวังให้เจ้าแปลกใจ
ตกเกลื่อนอยู่ทั่วไป น้ำตาเธอไหล เหตุใดไม่แลเห็น
ฉันเพิ่งรู้ตัว เลยค่อยๆ ย่องเข้าไปนั่งคุกเข่าข้างเตียงลูก
ตื่นเถิดคนดี ดอกไม้นี่ลูกเก็บมาให้แม่หรือ
ลูกตอบ ใช่ค่ะ หนูเห็นดอกไม้บานสวยงามเหมือนคุณแม่
รู้ว่าคุณแม่ต้องชอบ โดยเฉพาะดอกสีน้ำเงิน
ฉันตื้นตันใจนัก ลูกรัก แม่ขอโทษจริงๆ ที่เอ็ดหนู
แม่จ๋า ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูรักแม่
แม่ก็รักลูก แม่ชอบดอกไม้ของหนูมาก โดยเฉพาะสีน้ำเงินจ้ะ
*** ถอดความจาก เรื่อง Blue Flowers ***
หากเราตายจากไปในวันพรุ่งนี้ อีกไม่กี่วันนายจ้างก็หาคนใหม่มาทำแทนได้
แต่ครอบครัวที่อยู่ข้างหลังอาจโศกเศร้าไปชั่วชีวิต ลองคิดดูว่าคุ้มไหม
หากเราจะทุ่มเทตัวเองให้กับงานมากกว่าครอบครัว
รู้ไหมคำว่า FAMILY ย่อมาจาก
(F)ATHER (A)ND (M)OTHER (I) (L)OVE (Y)OU.
ให้เวลากับพ่อ-แม่ของคุณมากขึ้นยามท่านแก่ตัวลง
รู้จักแบ่งเวลาให้กับงานและคนที่บ้านให้สมดุลกัน
หากมีใครมาบอกให้จัดความสำคัญเสียใหม่
จงย้อนถามกลับไปว่าครอบครัวสำคัญน้อยกว่าหรือไร?
